کوهستانی واز مایملک مرحوم خدابیامرز اسدالله فرید. یک تیغه است که دو منطقه" پارنه چره" و"لات" شولم را ازهم جدا میکند .یک  سربالایی وجود داره که به طرف ستیغ کوه می رود بالاتر از یک آغل وخانه چوپانی قدیمی که ازتنه درختان درست شده و محصور بین درختان کهنسال" لیلیکی"می باشد قلوه سنگهای بزرگی در دو طرف راه قرار گرفته که از سالها پیش در مورد آن افسانه سرایی کرده و گفته می شود در زیر این سنگها گنج پنهان است افرادی درخفا میرفتندو دور وبرو زیر این سنگها را به امید یافتن گنج می کندند این سنگها خاصیتی دارند و وقتی به آن دست می کشی چیزی شبیه پودر درخشنده وبراق در دستها باقی می ماند .حال کسی از دور وبر این سنگها چیزی نصیبش شده یا خیر خدا عالم است ولی به نظر می رسد عاری از حقیقت باشد .چون کسی تو این روستا ثروتمند نشده!.

یک روز فکری به سرم زد رفتم مقداری سکه برنجی و حلقه هایی به اندازه یک سکه پنج تومانی تهیه کردم و روز جمعه که شد رفتم روستا خانه پدر خدابیامرزم که هنوز در قید حیات بود .خردادماه بود و هوا گرم و مرطوب نزدیک ظهر چون می دانستم آن موقع کسی آنطرفها پیدایش نمی شود زدم به کوه ووقتی به آن سنگها رسیدم آن سکه های برنجی را یک جوری در قسمتهایی در زیر سنگ که اتفاقأ تازه هم آنجا را کنده بودند به دقت چیدم وبرگشتم به خانه پدرم و غروب به رشت عزیمت نمودم .هرکه آن وضعیت را می دید فکر می کرد یکی آنجا گنج پیدا کرده وچون سکه ها زیاد بود دستپاچه شده وبا سکه ها زده به چاک ومقداری را آنجا ریخته!!هفته بعد مجددأرفتم تا ببینم سکه ها ی برنجی چه سر نوشتی پیدا کرده اند.بنابر این دو باره راه کوهستان را در پیش گرفتم .وقتی به محل رسیدم از تعجب دهانم باز ماند .یک روستایی ساده دل که چشمانش به سکه های برنجی افتاده بود به خیال اینکه طلا هستند همه آنها را جمع کرده و زیر سنگ را خالی کرده بودبه طوری که سنگ در حالت معلق مانده بود .حالا چه برسر آن سکه برنجهای تقلبی آمده نمی دانم .به نظر شما افسانه ها را عاقلترها نمی آفرینند  و انسانهای ساده دل زبان به زبان نشر نمی دهند؟جالب نیست.

 کوهستانی واز مایملک مرحوم خدابیامرز اسدالله فرید. یک تیغه است که دو منطقه" پارنه چره" و"لات" شولم را ازهم جدا میکند .یک  سربالایی وجود داره که به طرف ستیغ کوه می رود بالاتر از یک آغل وخانه چوپانی قدیمی که ازتنه درختان درست شده و محصور بین درختان کهنسال" لیلیکی"می باشد قلوه سنگهای بزرگی در دو طرف راه قرار گرفته که از سالها پیش در مورد آن افسانه سرایی کرده و گفته می شود در زیر این سنگها گنج پنهان است افرادی درخفا میرفتندو دور وبرو زیر این سنگها را به امید یافتن گنج می کندند این سنگها خاصیتی دارند و وقتی به آن دست می کشی چیزی شبیه پودر درخشنده وبراق در دستها باقی می ماند .حال کسی از دور وبر این سنگها چیزی نصیبش شده یا خیر خدا عالم است ولی به نظر می رسد عاری از حقیقت باشد .چون کسی تو این روستا ثروتمند نشده!.

یک روز فکری به سرم زد رفتم مقداری سکه برنجی و حلقه هایی به اندازه یک سکه پنج تومانی تهیه کردم و روز جمعه که شد رفتم روستا خانه پدر خدابیامرزم که هنوز در قید حیات بود .خردادماه بود و هوا گرم و مرطوب نزدیک ظهر چون می دانستم آن موقع کسی آنطرفها پیدایش نمی شود زدم به کوه ووقتی به آن سنگها رسیدم آن سکه های برنجی را یک جوری در قسمتهایی در زیر سنگ که اتفاقأ تازه هم آنجا را کنده بودند به دقت چیدم وبرگشتم به خانه پدرم و غروب به رشت عزیمت نمودم .هرکه آن وضعیت را می دید فکر می کرد یکی آنجا گنج پیدا کرده وچون سکه ها زیاد بود دستپاچه شده وبا سکه ها زده به چاک ومقداری را آنجا ریخته!!هفته بعد مجددأرفتم تا ببینم سکه ها ی برنجی چه سر نوشتی پیدا کرده اند.بنابر این دو باره راه کوهستان را در پیش گرفتم .وقتی به محل رسیدم از تعجب دهانم باز ماند .یک روستایی ساده دل که چشمانش به سکه های برنجی افتاده بود به خیال اینکه طلا هستند همه آنها را جمع کرده و زیر سنگ را خالی کرده بودبه طوری که سنگ در حالت معلق مانده بود .حالا چه برسر آن سکه برنجهای تقلبی آمده نمی دانم .به نظر شما افسانه ها را عاقلترها نمی آفرینند  و انسانهای ساده دل زبان به زبان نشر نمی دهند؟جالب نیست.

نظرات شما عزیزان:

آسیه

ساعت13:59---17 اسفند 1392

[وب سایت]

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: